|
سلام مهاجر 
| ||
|
مبارک بادا شب و روز #مبعث ای امت پریشان افغانستان مبادا بگذرانید این عید را #عبث گر ناید هیچ کاری وز شما تا رهایی یابیم از این زندان و قفس ... انتحاری های لعنتی نگذشته از مسجد و مدرسه و میدان... در خانه ای هر قوم و نژاد و مذهبی بلند است ناله ای شیون و افغان خدا یا! بس نیست در کشور ما ؟! این همه جنگ و کشتاری عبث ----------------------------------ا روزگاری بود میوه اش فتنه ، خوراکش مردار ، زندگی اش آلوده ، سایه های ترس شانه های بردگان را می لرزاند . تازیانه ستم ، عاطفه را از چهره ها می سترد . تاریکی ، در اعماق تن انسان زوزه می کشید و دخترکان بی گناه ، در خاک سرد زنده به گور می شدند . و در این هنگام بود که محمد (ص) بر چکاد کوه نور ایستاد و زمین در زیر پاهای او استوار گردید . خداوند او را در زمانی فرستاد که روزگاری بود پیامبری برانگیخته نشده بود ، و مردم در خوابی طولانی به سر می‌بردند ، و فتنه ها بالا گرفته و کارها پریشان شده بود ، و آتش جنگ‌ها شعله می‌کشید ، و دنیا بی فروغ و پر از مکر و فریب گشته ، برگ‌های درخت زندگی به زردی گراییده و از به بار نشستن آن قطع امید شده بود. أرسَلَهُ عَلی حِینِ فَترَةٍ مِنَ الرُّسُلِ و طُولِ هَجعَةٍ مِنَ الاُمَمِ و اعتِزامٍ مِنَ الفِتَنِ وَانتِشارٍ مِنَ الاُمُورِ و تَلَظٍّ مِنَ الحُرُوبِ و الدُّنیا کاسِفَةُ النُّورِ ، ظاهِرَةُ الغُرورِ عَلی حِینِ اصفِرارٍ مِن وَرَقِها و إیاسٍ مِن ثَمَرِها امیرالمؤمنی علی علیه السلام . (نهج البلاغه ، خطبه 89)
[ شنبه 101/11/29 ] [ 3:38 صبح ] [ 1000Hasani ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  دوستان! چند سالی در کشور خودم به نام افغانستان آواره تر از دیار دگرانم، حال این معنی را بر خویش دارم می قبولانم که برای مردم ما هجرت، سفر دور درازی است که انتهای آن محکمه عدل الهی است. لذا هروقت دلم از نا مردمی ها و نامردی های اطرافیان و سران بی سر و حاکمان متعصب سود جویِ کشورم ... می گیرد سراغ « سلام مهاجر » رفته دل نوشته های که قطرات دریای دل گرفتگی های هجران همیشه خانه بدوشی هست را باشما در میان می گذارم . باری عزیزان؛ این جهان همچون درخت است اى کرام ما بر او چون میوه هاى نیم خام سـخـتـگـیرى و تـعـصـب خـامى است تا جنینى کار خون آشامى است | |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] | ||
